Over Filosofiekring Kweetnix

Verslag van de bijeenkomst van juni:

Als afsluiter van het werkjaar was het een heftig thema, dat bijna iedereen wel op zijn manier interpreteerde;

“Fuck the poor: Over het voordeel van zorg voor de wereld”.

Ja, wat is zorgen voor…

-je korte omgeving

-je dorp, streek, land

-derde wereld…?

Iedereen was wel akkoord met het feit dat er nog veel armoede in de wereld is. Over de oorzaken zou een boompje opgezet kunnen worden, maart dat deden we niet.

Er is nog steeds (verdoken) armoede in ons land, wat in feite een schande is en door politici met veel goede wil zou opgelost kunnen worden.  Over een minimuminkomen werd wel stevig gedebatteerd als mogelijke bijdrage tot een oplossing. Je kiest immers niet voor armoede: ze overvalt je. Maar over F*ck the poor hier te spreken, daar is onze sociale zekerheid toch wel een zekerheid die veel oplost.

Dat geldt niet voor de hele wereld. Structurele armoede is er in overvloed, zeker in Afrika. Oorzaken zijn gekend; het klimaat, het opleidingsniveau (wat ook in ons land meespeelt), de demografische ontwikkeling, corruptie, enz..

Maar het thema van de maand: de opzichtige en opzettelijke miskenning, misprijzing, minachting en uitbuiting van de arme medemens, met de ogen alleen gericht op zijn eigen buik, DAT wordt hoe langer hoe meer een probleem. Ongekende rijkdommen van oliestaten, van oligarchen, van multinationals etc., met multimiljardairs aan het roer, geeft bij veel mensen een gevoel van grote onrechtvaardigheid. En dan komt het: wat doen we eraan?

Of beter: wat kunnen we eraan doen? Wie geeft wat hij heeft (of beter wil missen) is waard dat hij leeft. Dat is al een begin. Filosofie lost de wereldproblemen niet op. Het stelt ze wel iets meer op scherp. En bewustwording is het begin van een mogelijke verandering. Mensen met een goed hart kunnen wel veel doen, van persoon tot persoon. Laat ons dat voor ogen houden als we ook een bedelaar tegenkomen en we denken van… 😉