Over Leeskring Bladgoud

1.Wat weet je over de  schrijver?

Geboren in 1962 Frankrijk. Ik kende hem niet, anderen wel en lazen ook nog andere boeken van hem. Won verschillende prijzen waaronder de prix Goncourt, is lesgever, scenarioschrijver en filmmaker. 

2.Wat is de algemene sfeer van het verhaal?

Eenzaamheid, ontheemd in een koud land zonder geur.

Vervreemding door gebrek aan taal. Onderdanige acceptatie.

De zorg voor het kind is het belangrijkste.

Ik had al snel door dat er iets niet klopte met dat kind. Alles wordt voorzien maar geen bedje, hij krijgt soep maar geen melk, er zijn nooit vuile luiers. Sommige vonden het gemis van concrete gegevens vervelend.

3.Zette dit verhaal je aan het denken, ontroerde het je, heeft het je iets bijgebracht.

Ja, vluchtelingen komen niet voor de lol. Het ontroerde me, ik had met Mr Linh te doen. IJskoud, verstaat niemand, smakeloos eten. Gelukkig heeft hij de pop die het beeld van zijn onthoofde kleindochter verdringt. Kun je eenzamer zijn?

Ik moest denken aan onze eerste reis naar Portugal, ik had eerst een boek gelezen van Belg, Nederlander die daar woonde. Hij schreef: “Er zijn veel bedelaars, kijk niet weg, groet hen, ook al geef je niets, zitten er 10 op de trappen, geef elkeen iets of niemand”. Een groet gaf een groet terug of een lach. Je bent een mens.

4.Thema’s?

Verlies: Iedereen die weet dat hij meneer Linh heet is om hem heen gestorven.

Zijn land verloren.

Je hebt minstens een vriend nodig om je goed te voelen

Op zeker moment: zijn vriend ‘De dikke’ man verloren.

Het verlies van zijn persoonlijkheid in de psychiatrische instelling (o.a. iedereen dezelfde kleding).

Als je enkel hoeft te luisteren, hoef je geen pijnlijke vragen te beantwoorden.

5.Achtergrond op sociaal, cultureel en/of politiek gebied?

Mr Linh komt uit kleine boerengemeenschap, het dorp is plat gebombardeerd, hij vlucht per boot uit een niet nader benoemd Aziatisch land naar - denk ik - Frankrijk.

Wordt opgevangen, de medevluchtelingen zijn onaardig, ongeïnteresseerd.

De mensen in de stad lopen als een blinde en dove kudde.

Zorgverleners houden er rekening mee dat hij die pop nodig heeft maar zoeken niet naar de oorzaak. Ze verplaatsen hem naar  een psychiatrische instelling. Helemaal mensonwaardig.

Zijn huidige vriend ‘de dikke man’ vocht in Korea of Vietnam?

Hij draagt dat trauma mee en verloor nog niet lang geleden zijn vrouw.

6.Vertelperspectief?

Alwetende verteller

Je kruipt in het hoofd van Mr. Linh, leeft zijn leven.

Met de komst van  de dikke man wordt het écht interessant omdat er interactie is.

De 2 mannen voelen elkaar helemaal aan: de ene verteller, de andere luisterend en schenkt vergiffenis voor een trauma, want voelde de zielennood.

Geuren zijn belangrijk.

7.Verhaallijn ?

Ik las 10 pagina’s, wist niet wat ik moest verwachten, werd onderbroken, herbegon 3 dagen later en heb het in een ruk uitgelezen. Wat een schitterend geloofwaardig opgebouwd verhaal. Je bent ter plaatse in zijn hoofd en dagelijkse zijn.

Hoe verdriet en eenzaamheid een overlevingsverhaal wordt. Knap gedaan.

8.Taal en stijl ?

Verdeeld in 22 hoofdstukjes. Gewoon belevend vertellend met simpele dagelijkse taal.

Gewone taal zonder gewichtigdoenerij, taal die bij het leven van Mr. Linh hoort met dat simpele liedje.

De naam van ‘het kindje’ is Sang Diu, wat betekent: Zachte ochtend. Mr.Bark (de dikke man) verstaat het als: Sans Dieu.

9.Citaten die je treffen.

Heel het stuk in ’t café met de grog.

P108 In de zachte bries schrijven de zwaluwen onzichtbare gedichten in de hemel.

P70 Zijn vrouw net als de zijne is in het dodenrijk en misschien hebben zijn eigen vrouw en de vrouw van de dikke man elkaar in dat verre rijk wel ontmoet, net zoals zij zich hebben ontmoet. De gedachte ontroert hem, doet hem goed. Hij hoopt dat het gebeurd is.

P79 De stem van zijn vriend is diep en hees. Hij lijkt langs stenen en enorme rotsblokken te schuren, als een beek die van de berg afstroomt en in de vallei pas hoorbaar wordt, lacht, af en toe kreunt en hardop praat. Een muziek die bij het hele leven hoort, bij zachtheid én de scherpe kant ervan. Ook nog p.24, 37, 98.

10.Conclusie:

Je leeft met hem, gaat met hem terug naar zijn jonge jaren, de dood heeft hem leeggezogen. Hij heeft niets meer, maar wel een vriend.

Er staat: “Een klein mangootje heeft een oude mangoboom nodig.” In dit boek is duidelijk dat: De oude boom het mangootje nodig heeft.

Het boek viel bij iedereen in de smaak.

Dit boek krijgt van de leesclub    8,75 / 10